مارپیچ دندانه دار مارپیچی نوعی شیار مارپیچ آوایی است که از انتهای سهام متفاوت است زیرا شیار توسط یک ابزار 90 درجه (به جای یک حلقوی گرد) ساخته شده است که یک هندسه “V” را با زاویه سروشکاری 45 درجه ایجاد می کند. یک پایان برجسته، متحدالمرکز یا مارپیچ ، از 30 تا 55 شیار در هر اینچ و زبری بین 125 تا 250 میکرون دارد.
انتهای فلنج دنده متحدالمرکز به جای مارپیچ دارای شیارهای متحرک است. شیارها توسط همان ابزار ۹۰ درجه ای استفاده می شوند که برای تکمیل مارپیچ مارپیچ استفاده می شود، اما سری بندی ها طراحی یکنواختی روی صورت فلنج دارند. برای داشتن شیارهای متحدالمرکز، ابزار دارای نرخ خوراک ۰.۰۳۹ میلی متر در هر انقلاب و عمق ۰.۰۷۹ میلی متر است.
فلنج ها با یک سطح صاف، نشان های ابزار قابل مشاهده را در چشم غیر مسلح نشان نمی دهند. این نوع از فلنج از واشرهای فلزی مانند نوع جلیقه استفاده می شود. در پایان سهام، این با دستیابی به سطح تماس با یک شیار مارپیچی مداوم تولید شده توسط یک ابزار با شعاع دور شعاع 0.8 میلی متر با نرخ خوراک 0.3 میلی متر در هر انقلاب با عمق 0.05 میلی متر حاصل می شود (که باعث ایجاد زبری می شود. بین Ra 3.2 و 6.3 میکرومتر، یعنی 125 – 250 ریز).
اتمام آب سرد به چشم غیر مسلح براق و بسیار صاف به نظر می رسد. مقدار AARH برای این سطوح بین 85 میکرون تا 100 میکرون است. آنها از مهر و موم های فلزی به فلز استفاده می شوند (بدون واشر).
اصطلاح AARH (“ارتفاع متوسط ناهمواری حسابی”) به صافی و زبری صورت فلنج اشاره دارد. میانگین مقادیر ارتفاع زبری حسابی در هنگام انتخاب فلنج و مواد واشر بسیار مهم است. مقادیر “Ra” بالاتر یک سطح خشن تر را به تصویر می کشد، در حالی که مقادیر پایین تر سطح نرم تر را نشان می دهد. هر ماده ای دارای زبری سطح است و بعضی اوقات سطوح به طور عمدی به پایان می رسند تا زبری خاصی (کوچک یا بزرگتر) داشته باشد. “ارتفاع متوسط ناهمواری حسابی” (AARH) شاخص مشترک برای اندازه گیری زبری یک سطح است و میانگین ارتفاع بی نظمی ها در سطح فلز است، از میانگین خط همان طور که در شکل زیر نشان داده شده است.
نماد Y1 تا Y8 ارتفاع های اوج را نشان می دهد که از خط متوسط اندازه گیری می شوند. میانگین قد ناهمواری حسابی معمولاً در میکرو اینچ اندازه گیری می شود و با نماد “Ra” مشخص می شود. استانداردهای مختلفی برای زبری سطوح وجود دارد که بسته به نوع کاربرد آنها تنظیم می شود. تجهیزات مورد استفاده برای اندازه گیری ناهمواری سطح، به اصطلاح “پروفیلومتر” است (که در انواع تماس و غیر تماسی موجود است). در پروفیلومتر نوع تماس، زبری با حرکت مواد در زیر قلم پروفیلومتر اندازه گیری می شود. با این حال، تجهیزات مدرن دارای اندازه گیری های غیر تماسی هستند و از فن آوری های نوری و مافوق صوت استفاده می کنند.
ASME / ANSI استانداردهای مخصوص زبری مخصوص فلنج ها را تعیین می کند، زیرا پایان صورت فلنج نقش اساسی در قابلیت اطمینان و عمر سرویس واشر دارد. مطابق مشخصات ASME / ANSI، صورت دندانه دار، مارپیچ دندانه دار، و صورت فلنج متحرک باید به طور متوسط زبری 125 میکرون تا 250 میکرون (3.2μm تا 6.3 میکرومتر) داشته باشد. ابزاری که برای چاپ انتهایی خشن روی فلنج استفاده می شود باید شعاعی برابر با 0.06 اینچ (1.5 میلی متر) یا بزرگتر داشته باشد. چگالی شیار در قسمت فلنج باید از 45 شیار در هر اینچ تا 55 شیار در هر اینچ باشد (1.8 شیار در میلی متر. تا 2.2 شیار در میلی متر).
این استانداردها برای واشرهای نیمه فلزی و غیر فلزی هستند. اگر متوسط ناهمواری صورت فلنج مطابق با استانداردهای توصیف شده نباشد، سطح تماس با آن به درستی آب بندی نمی شود و اتصالات فلنج ممکن است بعد از مدتی کار تحت فشار (یا در نتیجه از بین رفتن سفتی مفصل پیچ و یک نشت احتمالی) پوشیده شود. از مواد غیر فلزی نرم مانند PTFE ممکن است برای راحتی و مقاومت در برابر خزش استفاده شود.
عملکرد آب بندی واشرهای فلنج بستگی به AARH، ابعاد فلنج و فشار پیچ های گل میخ دارد. طبق گفته ASME، نقایص مجاور باید با فاصله حداقل ۴ برابر حداکثر پیش بینی شعاعی از هم جدا شوند. پیش بینی شعاعی را می توان با تفریق شعاع داخلی از شعاع بیرونی ارزیابی کرد. توده ها باید در همان سطح قرار داشته باشند، و بیرون زدگی بالای آنها مجاز نیست. این امر می تواند باعث شود تا توری های مجاور مواد واشر را از دست ندهند و منجر به ساییدگی و نشتی شود.