FLARE

به سیستمی که عمل سوختن در سطح زمین انجام بگیرد، فلر زمینی می‌گویند. معمول‌ترین نوع فلرهای زمینی شامل آرایش چندین «جت فلر» (Multi-Jet Flare) با سیستم بسته است. در فلرهای زمینی، بخش سوزان در داخل یک محفظه عایق قرار گرفته است که نویز،‌ نور شعله و انتقال حرارات تشعشعی را کاهش می‌دهد و حفاظی در برابر باد ایجاد می‌کند. یک نازل افت فشار هم به منظور اختلاط مناسب مواد و احتراق کامل در نظر گرفته می‌شود تا نیازی به تزریق بخار نباشد. در مقایسه با فلرهای مرتفع، فلرهای زمینی به طور کلی دوده، نویز و نور کمتری دارند به شرط آنکه دبی جریانی گاز، از مقدار طراحی شده فراتر نرود. علاوه بر این، بر خلاف سیستم فلر مرتفع،‌ این نوع از فلرها، مواد سوختنی را کمتر پخش می‌کنند چراکه در زمین قرار گرفته‌اند.

زباله سوزها (Incinerators)هم نمونه ای دیگر از این فلرهای زمینی هستند که برای از بین بردن 100 درصد گازهای خطرناک مورد استفاده قرار می گیرند و در ظرفیتهای نسبتا کم نسبت به سایر انواع فلر بهره برداری میشوند.

                                                              فلر زمینی بسته

                                                            سیستم فلر نصب شده در پالایشگاه آریان اطلس

                                                            سیستم فلر نصب شده در پالایشگاه آریان اطلس

                                                            سیستم فلر نصب شده در پالایشگاه آریان اطلس

 

                                                            سیستم فلر نصب شده در پالایشگاه آریان اطلس

 

همکاری در سیستم بی بو کردن و حذف ذرات معلق موجود در Flue Gas یک واحد پیرولیز در کشور چین:

فلر

یکی از مهمترین مسائل مربوط به محیط زیست، دفع مناسب گازهای هیدروکربنی زائد موجود در واحدها و مجتمع های صنعتی است. از متداول ترین روش های دفع، سوزاندن این گازها ست. یکی از متداول ترین تجهیزات سوزاندن این گازها فلرها هستند، فلرها تجهیزات مناسبی جهت سوزاندن گازهای زائد و رهاسازی آنها در محیط می باشند، احتراق در انتهای بالایی دودکش فلر (Flare Stach) و در ارتفاع، جایی که آتش خان فلر (Flare Tip) وجرقه زن ها (Pilot Burnurs) قرارگرفته اند، انجام می گیرد.