به منظور درک بهتر چرخه PDCA (چرخه دمینگ) با ذکر یک مثال به تشریح آن میپردازیم، شما نیز میتواید با انتخاب مثالهای مشابه و یا واقعیات موجود در محل کار و زندگی خود چرخه PDCA را به مورد اجرا قرار دهید.
چرخه PDCA۱ (یا ۲ PDSA) برای اولین بار در دهه ۱۹۳۰ از سوی والتر شوارت مطرح و بعدها توسط دبلیو. ادواردز دمینگ تبیین و ارائه شد. این مدل چهار چوبی برای بهبود فرآیند یا سیستم فراهم میکند. هرگاه نواحی قابل بهبود، شناسائی شود، این مدل میتواند به عنوان راهنمائی برای پروژههای قابل بهبود پروژههائی خاص مورد استفاده قرار گیرد.
چرخه PDCA به نحوی طراحی شده است که بتواند بهعنوان یک مدل پویا مورد استفاده قرار گیرد، به این معنا که آخرین گام تکامل مرحله قبلی به منزله اولین گام مرحله بعدی خواهد بود. با وجود استمرار کیفیت بهبود، فرآیند میتواند همواره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و تغییرات آن مجدداً مورد آزمایش قرار گیرد. چرخه مداوم تغییر در نمودار زیر نشان داده شده است. با استفاده از آنچه که در یک تجربه PDCA بهدست میآوریم، خواهیم توانست تجربیات پیچیدهتری را آغاز کنیم.
چرخه دمینگ
اجزاء تشکیل دهنده چرخه PDCA و مفهوم کلی آنها به شرح ذیل است:
۱) برنامه:
عبارتست از تغییر یا آزمایشی که برای بهبود مد نظر دارید. در این مرحله آنچه را میخواهید بهبود یابد، تجزیه و تحلیل کرده و نواحی قابل بهبود را پیدا کنید. نخستین گام، انتخاب آن نواحی است که در اولویت برای بیشترین تلاش شما قرار دارد. برای تشخیص این نواحی قابل تغییر از فلوچارت یا چارت پارتو استفاده کنید.
۲) اجراء:
تغییر یا تست را به مورد اجراء گذارید. (ترجیحاً در یک مقیاس کوچک). این اجراء مربوط به تغییری است که در مرحلهٔ برنامه در مورد آن تصمیم گرفتهاید.
۳) بررسی یا مطالعه: نتایج آنچه یاد گرفته شد و آنچه اشتباه از آب درآمد.
این مرحله یک مرحله حیاتی در چرخه PDCA است. پس از اجراء تغییرات در یک مدت کوتاه، شما باید تشخیص دهید که اجراء آن تغییر تا چه حد موثر بودهاست. آیا واقعاً به بهبود مورد نظر شما منجر شده است یا نه؟ باید متناسب با ارزیابیهائی که میتوانید بهوسیله آنها سطح بهبود را تنظیم کنید، تصمیم بگیرید. در این ارزیابیها، استفاده از نمودارهای گردش کار میتواند مفید واقع شود.
۴) اقدام:
تغییرات را ثبت کنید و یا دوباره چرخه را آغاز کنید. پس از برنامهریزی، اجراء و تنظیم تغییر، باید تصمیم بگیرید که آیا این تغییر ارزش استمرار دارد یا نه؟ در صورتی که اجرای این تغییر صرفاً به تلف کردن وقت شما میانجامد یا ادامه آن شما را با مشکل مواجه میسازد و یا در نهایت به بهبود نمیانجامد، ممکن است توقف تغییر را مد نظر قرار داده و یا تغییر جدیدی را برنامهریزی کنید. ممکن است تصمیم بگیرید این تجربه (آزمایش) را به یک ناحیه متفاوت انتقال دهید و یا به تدریج بر پیچیدگی آن بیفزائید. بدین ترتیب شما به مرحله برنامه بر میگردید.
مثالی دیگر :
کم کردن وزن: خانم T زن ۵۰ ساله سفید پوست، ۱۰ پوند اضافه وزن دارد و از فشار خون بالا رنج میبرد.
خانم T درصدد دستیابی به چه چیزی است؟ او و پزشکاش در تلاش برای تنظیم یک برنامه ورزشی هستند. هدف، تنظیم یک برنامه ورزشی است که بیمار بتواند علیرغم چهار روز سفر کاری در هفته، آن را بهطور مستمر انجام دهد.
خانم T چگونه دریابد که هر تغییر، یک بهبود محسوب میشود؟ (با طرح چنین
سئوالاتی میتوان بهبود را ارزیابی کرد) او تا چه میزان تابع نظم در برنامه
و روش خود است؟ چه مدت زمانی ورزش میکند؟ آیا ورزش به کاهش فشار خون او
میانجامد یا نه؟.....
خانم T چه تغییراتی را میتوان اعمال کند که
منتج به بهبود شود؟ پزشک بیمار لازم است طرحی را برنامهریزی کند که برای
بیمار لذتبخش باشد تا جائی که حتی در طول سفر به آن استمرار بخشد.
● مرحله اول چرخه
PDCA:
۱) برنامه:
دوچرخهسواری چهار روز در
هفته به مدت روزانه بیست دقیقه. خانم T برای اینکه بتواند ورزش را در طول
سفر ادامه دهد باید صرفاً در هتلهائی جا رزرو کند که دارای سالن ورزشی
باشند، او همچنین باید دوچرخهای را برای منزل کرایه کند.
۲) اجرا:
خانم
T تلاش میکند چهار روز در هفته به مدت ۲۰ دقیقه ورزش کند. او متوجه
میشود که سختی دوچرخهسواری آزارش میدهد به همین دلیل تنها پس از سه
دقیقه ورزش، خسته میشود. مشکل دیگر او رزرو وقت دوچرخهسواری در هتلهاست
که کار آسانی نیست. چرا که همواره مشتریانی برای آن وجود دارد.
۳) بررسی: خانم
T فقط یک روز در هفته به مدت ۳ دقیقه ورزش میکند. او انگیزهای برای
دوچرخهسواری ندارد. زیرا از آن لذت نمیبرد. درگیری برای استفاده از
دوچرخه در هتلها مانع بزرگی است. خانم T به ورزشی نیاز دارد که محدودیت
مکانی و زمانی خاصی نداشته باشد.
۴) اقدام:
خانم T و پزشک او به برنامهریزی جدیدی نیاز دارند.
● مرحله دوم چرخه PDCA:
۱) برنامه:
خانم T تصمیم میگیرد به جای دوچرخهسواری به Treadmill بپردازد. او باید ۴ روز در هفته روزانه ۲۰ دقیقه ورزش کند.
۲) اجرا: خانم T پس از ۵ دقیقه ورزش توان ادامه ندارد. اگرچه مشکل مکان در هتلها را ندارد اما بعد از ورزش دچار تهوع میشود.
۳) بررسی: اگرچه
خانم T از این ورزش لذت نبر اما او یک روز در هفته به مدت ۵ دقیقه به آن
ادامه داد. او از قدم زدن لذت میبرد اما هنوز تهوع آزارش میدهد.
۴) اقدام:
خانم
T برای جلوگیری از تهوع و نیز بهدلیل بیموقع بودن ساعات باشگاه به قدم
زدن در هوای آزاد ادامه میدهد. او برای لذت بخشتر کردن پیاده روی و حفظ
انگیزه، تصمیم میگیرد یک حیوان خانگی نگهداری کند.
● مرحله سوم چرخه PDCA:
۱) برنامه:
خانم
T تا جائی که ممکن است بهطور مداوم ورزش میکند. از نظر او قدم زدن به
همراه حیوان مورد علاقهاش بسیار لذت بخش است. زمانی که در منزل است
تقریباً سه روز درهفته بهاین کار مبادرت میورزد و در ایام سفر میکوشد در
شهر قدم زده و از اماکن دیدنی بازدید کند. گرچه این کار همیشه امکانپذیر
نیست اما غالباً میسر است.
۳) بررسی:
خانم T سه
روز در هفته روزانه حداقل ۲۰ دقیقه ورزش میکند. او معتقد است با وجود هوای
تازه صبحگاهی، قدم زدن به همراه این حیوان، بسیار لذت بخش است و از افزایش
فشار خون جلوگیری میکند.
۴) اقدام:
اکنون که
خانم T برنامه لذتبخشی یافته است سعی میکند خود را به ورزش جدید مقید
سازد: قدم زدن و بازدید از جاهای دیدنی با پای پیاده. با توجه به علایق و
نیازهای این خانم، او و پزشک هر دو توانستند برنامهٔ ورزشی - گرچه غیر
معمول - اما بسیار مؤثر تنظیم کنند. برنامهای که سلامت جسمی و روحی خانم T
را بهبود بخشید.
▪ فرآیند حل مسئله با استفاده از چرخه PDC
۱) گام اول: شناخت مسئله
- انتخاب مسئله برای تجزیه و تحلیل
- تعریف شفاف مسئله و ارائه آن بهصورت یک عبارت دقیق
- تعیین یک هدف قابل اندازهگیری برای حل مسئله
- تنظیم یک فرآیند برای هماهنگی و کسب موافقت رهبری
▪ برنامه
۲) گام دوم: تجزیه و تحلیل مسئله
- شناخت فرآیندهائی که بر مسئله تأثیر میگذارند و انتخاب یکی از آنها
- فهرست نمودن گامهای فرآیند به همان صورتی که وجود دارند.
- تهیه نقشهٔ فرآیند
- تائید نقشه فرآیند
- شناخت علتهای بالقوه فرآیند
- جمعآوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط به مسئله
- تائید یا اصلاح عبارت اصلی مسئله
- شناخت علتهای ریشه (اصلی) مسئله
- در صورت نیاز به تائید علتهای ریشه (اصلی) نسبت به جمعآوری اطلاعات اضافی اقدام شود.
▪ اجراء
۳) گام سوم، تبین راهحلها
- تعیین معیار برای انتخاب راه حل
- یافتن راهحلهای بالقوهای که بهعلتهای اصلی مسئله مربوط میشوند.
- انتخاب یک راه حل
- تائید و پشتیبانی راه حل انتخاب شده
- برنامهریزی راه حل مسئله
▪ اجرا
۴) گام چهارم: اجرای راه حل
- اجرای راه حل انتخاب شده مبتنی بر یک تجربه یا پایگاه آزمایشی (پایلوت)
- اگر فرآیند حل مسئله در تلفیق با فرآیند بهبود مستمر استفاده میشود، به گام ششم فرآیند بهبود مستمر مراجعه کنید.
- اگر فرآیند حل مسئله بهصورت مستقل مورد استفاده قرار میگیرد، گام پنجم را ادامه دهید.
▪ بررسی
۵) گام پنجم: ارزیابی نتایج
- جمعآوری اطلاعات مربوط به راه حل
- تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط به راه حل
آیا هدف مورد نظر تحقق یافته است؟
- چنانچه پاسخ به این سئوال مثبت است به گام بعدی رجوع شود.
- در صورتی که پاسخ منفی است لازم است که به گام اول مراجعه شود.
▪ اقدام
۶) گام ششم: استاندارد کردن راهحلها (و سرمایهگذاری روی فرصتهای جدید)
- شناخت تغییرات سیستماتیک و نیازهای آموزشی برای اجراء کامل برنامه
- تطبیق راه حلهای ممکن با نیازها
- برنامهریزی و ارزیابی مستمر راه حل
- ادامه جستجوی بهبودهای فزاینده بهمنظور بهسازی راه حل
- جستجو به منظور یافتن سایر فرصتهای بهبود
Technical Query - Technical query is the formal process of asking a clarification or a question from the concerned departments involved in the execution of the project. The Technical query can be raised between Owner & Contractor, between site operations of the contractor and engineering team of the contractor etc
The technical queries usually have pre-agreed formats including a controlling number for identification and tracking, an approval workflow including the multiparty approval workflow
A TQ is a document containing a question which is raised by one party [on a construction project] to the other party with whom they are in contract
It is a contractual document which requires a formal [contractual] reply
In order for the receiving party to make a reply, it may be necessary for the receiving party in turn to forward the TQ to other parties [to the receiving party's other contracts] who have a right and or an obligation to reply.The prime example of this is a main contractor who receives a TQ from a subcontractor, and in order to respond to it requires answers from the design team
It is important to note that it is usual for the responses received to the forwarded TQ to be included in the final response to the originator of the TQ
Thus the originator will have one TQ consisting of TWO documents, namely the question raised, and the answer. The original recipient will have at least these two documents, but additionally may also have responses from other parties to whom they forwarded the TQ
Any of these documents may have attachments by way of explanation of either the question or of the answer
In the event of a dispute between the parties, each party will require to have access to the records not only of the document and any attachments, but also to be able to demonstrate the dates these documents were despatched and received
واژه های متداول در استاندارد ها
متداول ترین این واژگان افعال کمکی (معین) همچون shall، should، may و یا استفاده از افعالی همچون proffered، required و recommended می باشد.
shall: این فعل کمکی اشاره به الزام یا requirement دارد. هر جا که از shall استفاده شود، بند مربوطه بایستی به عنوان یک الزام در نظر گرفته شود. فعل معادل آن required می باشد.
should: این فعل کمکی در جایی استفاده می شود که در استاندارد موضوعی توصیه شود. در نتیجه معادل recommended است و در واقع الزام آور نمی باشد.
may: هنگام استفاده از این فعل کمکی معمولا موضوعی در استاندارد اختیاری عنوان می شود و حتی ممکن است چندین انتخاب ارائه شود.
proffered: الزام آور نیست و فقط به نوعی ترجیح دادن است و از نظر استاندارد توصیه محسوب می شود.
در بعضی از استانداردها به واژگانی همچون mandatory و non mandatory اشاره می شود. مثل ضمائم استانداردها یا کدهای ASME که به دو بخش mandatory و non mandatory تقسیم بندی می شود. mandatory اشاره به الزام و درمثال اخیر ضمائم الزامی و non mandatory اشاره به غیرالزامی (توصیه ای) در استانداردها دارد.
همچنین در استانداردهای ASTM یا ASME بخش انتهایی استاندارد شامل بخشی بنام Supplementary requirement (یا به اختصار SR) می باشد که به معنای الزامات تکمیلی (متمم) بوده و در واقع زمانی الزام آور هستند که در قرارداد خرید (بین سازنده و خریدار) توافق شده باشد.
به هر حال همانطور که ملاحظه نمودید معانی واژگان و کاربرد آنها متفاوت است و زمانی که بازرسان فنی و کنترل کیفیت در استانداردها با آنها بوفور برخورد می کنند بایستی فهم صحیحی از آن داشته باشند.
توصیه می شود در ترجمه استانداردها نیز به این نکته توجه نماییم که هنگام استفاده از این واژگان در ابتدای ترجمه به درستی این موضوع بیان گردد. می توان بجای Shall از بایستی و بجای should از توصیه می شود، استفاده نمود.
Stress corrosion cracking (SCC) is the cracking induced from the combined influence of tensile stress and a corrosive environment. The impact of SCC on a material usually falls between dry cracking and the fatigue threshold of that material. The required tensile stresses may be in the form of directly applied stresses or in the form of residual stresses
One of the most important forms of stress corrosion that concerns the nuclear industry is chloride stress corrosion. Chloride stress corrosion is a type of intergranular corrosion and occurs in austenitic stainless steel under tensile stress in the presence of oxygen, chloride ions, and high temperature. It is thought to start with chromium carbide deposits along grain boundaries that leave the metal open to corrosion. This form of corrosion is controlled by maintaining low chloride ion and oxygen content in the environment and use of low carbon steels
Despite the extensive qualification of Inconel for specific applications, a number of corrosion problems have arisen with Inconel tubing. Improved resistance to caustic stress corrosion cracking can be given to Inconel by heat treating it at 620oC to 705oC, depending upon prior solution treating temperature. Other problems that have been observed with Inconel include wastage, tube denting, pitting, and intergranular attack