صدای ماندگار
ای سرود جاودانی
ای صدای ماندگار
ای چراغ زندگانی
ای فروغ روزگار
ای که اندر صدفت بود
گهر صد نه هزار
سبزیت جامه ی صد باغ شده
به ز بهار
یاد یاران
یاد آن عاشق شاهنشه ابرار بخیر
یاددلداده هفتادو دو دلدار بخیر
یاد آن گنج نمایان نهانخانه عشق
یاد آن در گراتقدر گهر بار بخیر
یاد آن پیرغلام در میخانه ی عشق
یاد یادآور عباس علمدار بخیر
یاد آن مشعل نورانی ظلمتکده ها
خاطر ماه منیر شب ده چار بخیر
یاد آن پیر غلام پدر فضل و ادب
یاد یادآور آن پیر وفادار بخیر
مرکب غرق به خون را که مهیا میکرد؟
یاد فرمانبر آن سیدو سالار بخیر
یاد آن شاه شهاب فلک کرببلا
یاد استاد سخنهای گهر بار بخیر
یاد آن حیدری و چهره اشک آلوده
یاد ناد علی آن زینب غمبار بخیر
گوش هرکس به نوای دل اودلخوش بود
یاد آن کامروای حرم یار بخیر
چه کسی بود علم را برداشت
یاد بازوی علی جان علمدار بخیر
یاد آن شاه و وزیری که حکومتها داشت
خاطرآن دو غلام شه اعصار بخیر
محرم
l
محرم کو چراغ محفل تو
حسین جان کو گدای سائل تو
محرم با نوای او عجین بود
دل ما با صدای ام غمین بود
پای در جای پای پدر
فرزند هنر فرزند پدر
سر چشمه خورشید
من به سر چشمه خور شید نه خود بردم راه
ذره ای بودم و مهر تو مرا بالا برد
زنده جاوید
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
یاد و خاطره مرحوم حاج چراغعلی صفایی گرامی باد.
سلام نغمه جاودان داودی
هر کسی نغمه خو خو اند از صحنه رود
صحنه پیوسته بجاست
خوشتر آن نغمه که مردم بسپارند بیاد.
آوای خورشید
تقدیم به روح پدرم
آوای خورشید
نوای او نوایی آشنا بود صدایی از سکوت لحظه ها بود
صدای غنچه های لب گشوده سرود بلبلان بر شاخه ها بود
به ظهر روز عاشورای خونین صدای بارش خورشید ها بود
ز بعد انتظاری سخت وشیرین صدای اقرء از غار حرا بود
به روی لوح دل چون لغزش نی همیشه ورد او ذکر و دعا بود
پی رسوایی جهل و منیت طنین خیزران بر غنچه ها بود
در آن شام غریبان و اسیران نوای نی به روی نیزه ها بود
برای زین آب در بزم اغیار کلید رویش گلواژه ها بود
در آن تفتیده روز گرم و سوزان ترنم های باران در هوا بود
در آن عصر سکوت و بی صدایی نوا از حنجر آلاله ها بود
صدایی از گلوی مرتضی بود بلی ویران گر کاخ جفا بود
نوید صوت داوود نبی داشت چه میگویم همان صوت خدا بود
صدایی آسمانی و رسا بود همی جاری زسفلی تا سما بود
یاد پیر غلامان ابا عبد الله الحسن گرامی باد
