بخش مهمی از آرائی که در دادگاه ها صادر می شوند ، به شکل قرار هستند که این قرارها را می توان به انواع مختلفی تقسیم بندی کرد . یکی از مهم ترین و پر کاربردترین انواع قرارهای صادره توسط دادگاه ها ، قرار اناطه است که در واقع زمانی صادر می شود که دادگاه رسیدگی کننده به پرونده برای احراز موضوعی که در صلاحیتش نیست ، قرار اناطه صادر می کند تا ذی نفع آن پرونده به دادگاه صالح مراجعه و رسیدگی به قرار اناطه را تقاضا نماید . به همین مناسبت ، در این مقاله قصد داریم به بررسی این سوالات بپردازیم که اناطه به چه معناست ، قرار اناطه یعنی چه و قرار اناطه در حقوق چیست . به همین دلیل ، نخست به بررسی قرار اناطه چیست پرداخته و سپس انواع قرار اناطه را مورد بررسی قرار می دهیم .
برای پاسخ به این سوال که قرار اناطه چیست و قرار اناطه در حقوق به چه معناست ، نخست لازم است که معنای لغوی اناطه را مورد بررسی قرار دهیم ؛ چرا که مفهوم " قرار اناطه در حقوق " با " مفهوم لغوی اناطه " مرتبط است . در مفهوم لغوی ، " اناطه " به معنای منوط کردن و موکول کردن آمده است . به این ترتیب ، اگر رسیدگی به یک پرونده در دادگاه منوط و موکول به اثبات موضوع دیگری باشد که رسیدگی به آن موضوع در صلاحیت دادگاه دیگری باشد ، دادگاه رسیدگی کننده قراری تحت عنوان " قرار اناطه " صادر می نماید تا شخص ذی نفع در پرونده آن موضوع را نزد مرجع صالح اقامه نماید و بعد از مشخص شدن نتیجه بررسی ، دادگاه اول به پرونده رسیدگی و حکم مقتضی صادر کند . به عنوان مثال ، اگر زنی در دادگاه کیفری از شوهر خود به جرم ترک انفاق شکایت کیفری نموده باشد ولی مرد منکر رابطه زناشویی میان خود و آن زن باشد ، از آن جهت که احراز رابطه زوجیت زن و مرد در صلاحیت دادگاه های کیفری نبوده و در صلاحیت دادگاه خانواده است ، دادگاه کیفری قرار اناطه صادر می کند تا دادگاه صالح ( دادگاه خانواده ) رابطه زوجیت زن و مرد را احراز نموده و پس از احراز این موضوع ، دادگاه کیفری جرم ترک انفاق را مورد بررسی قرار دهد .